آدم‌ربایی به معنای دزدیدن و حرکت دادن یک فرد به صورت غیرقانونی و نگه‌داشتن او برخلاف ارائه‌ی فرد است. در جرم آدم‌ربایی، متهم یک فرد را به صورت مخفیانه می‌دزدد و او را به صورت غیرقانونی محدود می‌کند. آدم‌ربایی با اهداف مختلفی انجام می‌شود که می‌تواند از دریافت پول، اجبار خانواده به انجام یک عمل غیرقانونی یا ناخواسته، انتقام، تحقیر فرد یا دلایل دیگر باشد. همچنین این جرم می‌تواند به صورت فیزیکی یا روانی انجام شود. آدم‌ربایی فیزیکی یعنی فردی را بدزدند و او را زندانی کنند؛ اما آدم‌ربایی روانی در حقیقت تحت‌فشار گذاشتن یک فرد با تهدیدات جدی است تا او را به کاری وادار کنند یا از کاری بازدارند.
براین اساس آدم‌ربایی به معنای گرفتن آزادی تن دیگری بدون رضایت او و با هدف نامشروع از طریق جا به جایی فرد به محل دیگر است. عدم رضایت فرد ربوده شده شرط لازم برای وقوع این جرم است؛ بنابراین نمی‌توان فردی را با رضایت خودش ربود.
عناصر جرم آدم‌ربایی :
• عنصر مادی:
موضوع جرم آدم‌ربایی ساده:
انسان زنده که حداقل ۱۵ سال داشته باشد و در غیر این صورت ممکن است مشمول آدم‌ربایی مشدد و یا دزدیدن طفل تازه متولد شده یا مخفی‌کردن اموات قرار گیرد.
رفتار مجرمانه:
انتقال جسم مجنی‌علیه از محلی به محل دیگر با زور و تهدید و حیله به طوری که مجنی‌علیه اراده‌ای از خود نداشته باشد.
مرتکب و شکل ارتکاب:
هر کسی می‌تواند باشد که به صورت مباشرت یا مداخله و غیرمستقیم قابل تحقق است که بحث مباشرت شرکت و معاونت پیش می‌آید.
عدم‌رضایت مجنی‌علیه شرط لازم است و بدون آن جرم محقق نمی‌شود.
نتیجه مجرمانه:
درست است در ماده ۶۲۱ ق. م. ۱. از نتیجه حرفی به میان نیامده ولی آدم‌ربایی از جرایم مقید می‌باشد و نتیجه هم سلب آزادی از فرد ربوده شده می‌باشد.
• عنصر معنوی
سوء نیت عام:
مرتکب علاوه بر علم به موضوع جرم و وصف آن یعنی انسان زنده باید در انجام عمل عامل هم باشد و علم و آگاهی مرتکب به عدم‌رضایت بزه دیده شرط نیست این جرم مطلق است و نیازی به سوء نیت خاص ندارد و مفروض است پس ربودن انسان زنده که در حال خواب یا بیهوشی است مشمول این حکم می‌باشد.
انگیزه مرتکب:
علی‌الاصول مقنن انگیزه را به عنوان یکی از اجزاء تشکیل‌دهنده عنصر روانی جرایم بشمار نمی‌آورد و داشتن انگیزه شرافتمندانه در جرایم تعزیری و بازدارنده از جهات مخففه محسوب می‌شود با این وجود انگیزه یکی از اجزاء عنصر معنوی جرم آدم‌ربایی به شمار می‌آید هر چند مقنن در ماده ۶۲۱ (قانون مجازات اسلامی).
واژه قصد را بکار برده است ولی این واژه دلالت برانگیزه می‌کند و دلالت بر سوء نیت خاص ندارد و فرد آدم ربا باید عمد در ربودن فرد داشته باشد و با توجه به اینکه نتیجه جرم آدم‌ربایی از عمل مرتکب منفک نیست بنابراین سوء نیت خاص در سوء نیت عام مرتکب مستتر است و کسی که قصد ربودن کسی را دارد در ضمن قصد سلب آزادی او را نیز دارد.
• عنصر قانونی
عنصر قانونی جرم ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی می‌باشد.
شرایط برای تحقق جرم آدم ربایی
• اولین شرط برای تحقق جرم آدم‌ربایی، منتقل کردن دیگری از مکانی به مکان دیگر است. این انتقال می‌تواند به صورت پنهانی و یا علنی انجام شود. در اینجا، مهم‌ترین نکته این است که انتقال افراد باید بدون رضایت وی صورت گیرد.
به عبارت دقیق‌تر، ربودن به معنای اقدام به جابه‌جا کردن یا منتقل کردن شخص دیگر به یک محل دیگر است، و این عمل باید مطابق با حالت تعریف شده در قانون باشد.
• دومین شرط مهم در تحقق جرم آدم‌ربایی، عدم رضایت شخص ربوده‌شده است. این بخش از تعریف نشان می‌دهد که جرم آدم‌ربایی در زمانی اتفاق می‌افتد که فرد مورد نظر به خواسته خود جابه‌جا نشود و علاوه بر این، اجازه یا رضایت از این عملی که به وسیله فرد رباینده انجام می‌شود، ندهد.
با توجه به این تعریف، پیشنهاد می‌شود که مفهوم رفتار فیزیکی لازم برای تحقق جرم آدم‌ربایی بر اساس این دو شرط اصلی، یعنی انتقال بدون رضایت به مکان دیگر و عدم رضایت شخص مورد نظر، مورد بررسی دقیق‌تری قرار گیرد.
بستن در اتاق بر روی دیگری آدم ربایی است؟
ابتدا باید تأکید کرد که فعالیت‌هایی همچون بستن در اتاق بر روی دیگری یا همراه‌کردن دیگری با خود، در صورتی که به رضایت او صورت گیرد، جزء جرم آدم‌ربایی محسوب نمی‌شوند.
این رضایت می‌تواند به هر شکلی اعلام شود و در صورت وجود، اقدام به عنف یا تهدید در این موارد محروم از اعتبار است.
فریب در آدم ربایی:
در مقابل، رضایت اولیه در مواقعی که با فریب همراه باشد یا در شرایطی که فرد مورد نظر به دلیل بیهوشی یا در وضعیت خواب قادر به مخالفت نباشد، می‌تواند تحت حکم عدم رضایت قرار گیرد.
مثالی را در نظر بگیرید که، نمایانگر این موضوع است که در صورتی که یک نفر خود را به عنوان راننده سرویس مدرسه جا بزند و کودکی به تصویر کودکانی که سوار اتومبیل می‌شوند، انگیزه‌ای خاص را در او ایجاد کند تا باور کند که با رضایت و اطمینان خود کودکان را به خودروی خود جلب کرده است.
رابطه سببی یا نسبی در آدم ربایی:
صرف وجود رابطه سببی یا نسبی، همچنین حضور رابطه زوجیت، مانع ارتکاب جرم آدم‌ربایی نمی‌شود. این اصل در مفهوم حقوقی به عنوان عدم انحراف از مسئولیت جنایی به‌حساب می‌آید و تعیین جرم‌ورزی بر اساس این اصل به ویژه در مواقعی که ارتکاب جرم به وسیله اشخاص مرتبط به یکدیگر اتفاق بیفتد، از اهمیت خاصی برخوردار است.
در این راستا، حتی اگر زوج یا همسری از یکدیگر متارکه کنند، وجود رابطه سببی یا نسبی بین آنها یا حتی حفظ رابطه زوجیت نمی‌تواند از ارتکاب جرم آدم‌ربایی جلوگیری کند.
به عبارت دقیق‌تر، اگر یکی از افراد، که تحت حضانت طرف مقابل قرار دارد، توسط دیگری ربوده شود، به تعبیر قانون، جرم آدم‌ربایی انجام شده و متخلف مورد مجازات قرار خواهد گرفت.
عوامل تشدید کننده مجازات جرم آدم ربایی چیست؟
عوامل تشدیدکننده مجازات آدم‌ربایی، طبق ماده ۶۲۱ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵، با تأکید بر ایجاد امنیت در جامعه و حمایت از حقوق انسان، مشخص شده‌اند.
این عوامل که تاثیرگذاری مستقیم بر مجازات مرتکبان جرم آدم‌ربایی دارند، عبارت‌اند از:
• سن مجنی‌علیه:
اگر سن مجنی‌علیه کمتر از پانزده سال شمسی باشد، بدون توجه به جنسیت (دختر یا پسر) و آگاهی یا ناآگاهی رباینده از سن قربانی، مجازات تشدید می‌شود. این تدابیر به منظور حفاظت از افراد زیر سن قانونی و ارتقاء اصول عدالت اجتماعی معین شده‌اند.
• ربودن با استفاده از وسیله نقلیه:
اگر عمل ربودن با استفاده از هر نوع وسیله نقلیه از جمله زمینی، دریایی یا هوایی صورت گیرد، مجازات تشدید می‌شود. این تدابیر با هدف جلوگیری از ارتکاب جرم آدم‌ربایی با استفاده از وسایل حمل و نقل مختلف در جامعه تعبیه شده‌اند.
• وارد کردن آسیب جسمی یا حیثیتی به قربانی:
اگر رباینده آسیبی به قربانی وارد کند، بدون تفاوت در نحوه و ناشی از عملیات ربایش، مجازات تشدید می‌گردد. این اقدامات در راستای تقویت حقوق انسان و حفظ امنیت جامعه اعمال می‌شوند.
لازم به ذکر است که آسیب، توأم یا مرتبط با جرم آدم‌ربایی باید باشد تا موجب تشدید مجازات گردد. به عبارت دیگر، اگر مجنی‌علیه به دلیل عوامل دیگری آسیب ببیند که در ارتباط مستقیم با عملیات آدم‌ربایی نباشد، تشدید مجازات اعمال نمی‌شود.
علاوه بر این، نقض قانون به وسیله خود رباینده یا اشخاص دیگر نیز موجب تشدید مجازات خواهد شد. این اصل به حفظ حقوق مجنی‌علیه و تحقق عدالت در مواجهه با عوامل جانبی جرم می‌پردازد.
این تدابیر حقوقی نه تنها به تقویت نظام حقوقی جامعه کمک می‌کنند بلکه ایمنی و حفاظت از افراد را در برابر جرم آدم‌ربایی تضمین می‌کنند و از این گونه جرم‌های جدی در جامعه پیشگیری می‌نمایند.
صورت‌های خاص آدم‌ربایی:
صورت‌های خاص آدم‌ربایی که توسط قانونگذار به طور جداگانه مورد توجه قرار گرفته‌اند، نقاط خاصی از این جرم را پوشش داده و جرم‌های خاصی را تعیین کرده‌اند.
در این راستا، دو صورت خاص آدم‌ربایی که در قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ بیان شده‌اند به شرح زیر هستند:
• ربودن نوزاد:
مطابق ماده ۶۳۱ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، هر کس که نوزادی را که تازه متولد شده است، بدزدد یا مخفی کند یا او را به جای طفل دیگری یا متعلق به زن دیگری غیر از مادر طفل قلمداد کند، به حبس از ۶ ماه تا ۳ سال محکوم خواهد شد.
در صورتی که اثبات شود که نوزاد مزبور مرده بوده است، مرتکب به جرم مذکور با جزای نقدی از ۱۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار پس از احکام حبس محکوم خواهد شد. این تدابیر با هدف حفظ حقوق نوزادان و پیشگیری از جرم ربودن نوزادها در جامعه وضع شده‌اند.
• مخفی کردن اموات:
ماده ۶۳۵ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، جرم مخفی کردن اموات را مورد تعقیب قرار داده است. هر کسی که بدون رعایت نظامات مربوط به دفن اموات، جنازه‌ای را دفن کند یا سبب دفن آن شود یا آن را مخفی کند، با جزای نقدی از ۱۰۰ هزار تا یک میلیون محکوم خواهد شد.
این تدابیر به منظور حفظ نظم و احترام به اموات، و همچنین جلوگیری از عملیات مخفی کردن اموات و خلاف قوانین مربوط به دفن ایجاد شده‌اند.
صورت‌های خاص آدم‌ربایی در این دو حالت نمونه‌ای از دقت و شفافیت قانونگذار در حفظ حقوق افراد و حفظ نظم اجتماعی هستند. این تدابیر با توجه به ماهیت و خطرناکی این جرم‌ها، موجب تشدید مجازات جرم‌انگاران در این زمینه می‌شوند.
مختصات جرم آدم‌ربایی
• جرم آدم‌ربایی از جرایم آنی به شمار می‌رود. در تعریف جرم آنی باید گفت هنگامی که عنصر مادی جرم در یک لحظه واقع شود، جرم آنی به وقوع پیوسته است.
• جرم آدم ربایی مقیّد به نتیجه است و صرف استیلا یـافتن بـر یک موجود انسانی و سلب آزادی وی، بدون ایـنکه مـنجر به نتیجه ی مجرمانه (انتقال او از محلی به محل دیگر) شود، آدم‌ربایی نبوده و ممکن است با اجتماع شرایط دیـگر، توقیف یـا حبس غیر قانونی و یا شـروع بـه آدم ربایی محسوب گردد. بدیهی اسـت در جـرایم مقید به نتیجه، وجود رابطه سـببیت بـین فعل مرتکب و نتیجه ی مجرمانه شرط لازم برای تحقق جرم است.
• آدم ربایی از جرایم غیر قابل گذشت محسوب می‌شود. بنابراین، گذشت شاکی خصوصی، تعقیب و یا اجرای مجازات را موقوف نخواهد کرد. در این موارد، گذشت شاکی یا مـدعی خصوصی فـقط مـی‌تواند به استناد ماده ۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، مجازات مرتکب را تخفیف دهد.
• مجازات آدم ربایی غیر قابل تعلیق است. بنابراین به موجب بند ب ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، مجازات کـسانی کـه به اتهام ارتکاب جرم آدم‌ربایی محکوم می‌شوند، غیر قابل تعلیق است
تفاوت آدم ربایی با حبس کردن
ارتکاب این جرم منتهی به حبس های طولانی مدت می شود و مرتکب را از استفاده از بسیاری از امتیازهای قانونی در جریان محاکمه و پس از صدور حکم محروم می‌کند. رفتار فیزیکی لازم برای تحقق این جرم ربودن است، همانطور که ربودن مال مستلزم نقل مکان کردن مال دیگری بدون رضایت وی می باشد، برای تحقق جرم آدم ربایی نیز، برخلاف جرم حبس کردن غیرقانونی، باید شخص دیگری بدون رضایت خودش چه به طور پنهانی و چه به صورت علنی جابجا شود. بنابراین، بستن در اتاق بر روی دیگری و یا همراه کردن دیگری با خود با میل و رضایت وی آدم ربایی محسوب نمی شود.
مجازات جرم آدم ربایی چیست؟
ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی در زمینه مجازات آدم‌ربایی بیان می‌دارد:
هر کس به قصد مطالبه وجه یا مال یا به قصد انتقام یا به هر منظور دیگری به عنف یا تهدید یا حیله یا به هر نحو دیگر شخصاً یا توسط دیگری شخصی را برباید یا مخفی کند درصورتی‌که ارتکاب جرم به عنف یا تهدید باشد به حبس درجه چهار و در غیر این صورت به حبس درجه پنج محکوم خواهد شد درصورتی‌که سن مجنی علیه کمتر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط وسایل نقلیه انجام پذیرد یا به مجنی علیه آسیب جسمی یا حیثیتی وارد شود، مرتکب به حداکثر مجازات تعیین شده محکوم خواهد شد و در صورت ارتکاب جرائم دیگر به مجازات آن جرم نیز محکوم می‌گردد.
همچنین بر اساس ماده ۶۳۱ قانون مجازات اسلامی : هرکس طفلی را که تازه متولد شده است بدزدد یا پنهان کند یا او را به جای طفل دیگری یا متعلق به زن دیگری غیر از مادر طفل قلمداد کند به شش ماه تا سه سال حبس محکوم خواهد شد و چنانچه احراز شود که طفل مزبور مرده بوده، مرتکب به یکصد هزار تا پانصد هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.
مجازات مشارکت در جرم آدم‌ربایی نیز در قانون در نظرگرفته شده است. همچنین درصورتی‌که فرد ربوده شده کمتر از ۱۵ سال باشد و در صورت این آدم‌ربایی دچار آسیب جسمی، روحی یا شرافتی شده باشد، حداکثر میزان مجازات در نظر گرفته خواهد شد.
مجازات آدم ربایی در قانون کاهش مجازاتهای حبس تعزیری:
مطابق قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399 مجازات آدم ربایی را صرف نظر از کیفیات مشدده به دو قسم تقسیم کرده است :
چنانچه ارتکاب رکن مادی بزه آدم ربایی با عنف یا تهدید باشد مجازات مرتکب حبس تعزیری درجه 4 (پنج تا ده سال حبس ) در غیر اینصورت به حبس درجه 5 ( دو تا پنج سال حبس ) محکوم خواهد شد.در مواردی که سن مجنی علیه کمتر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط وسیله نقلیه انجام پذیرد و یا به مجنی علیه آسیب جسمی یا حیثیتی وارد شود حداکثر مجازات مقرر در قانون خواهد بود.
مجازات شروع به آدم ربایی چیست؟
ماده ۱۲۲ قانون مجازات اسلامی بیان می‌دارد:
هر کس قصد ارتکاب جرمی کرده و شروع به اجرای آن نماید، لکن به واسطه عامل خارج از اراده او قصدش معلق بماند، به شرح زیر مجازات می‌شود:
• در جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات، حبس دائم یا حبس تعزیری درجه یک تا سه است به حبس تعزیری درجه چهار
• در جرائمی که مجازات قانونی آنها قطع عضو یا حبس تعزیری درجه چهار است به حبس تعزیری درجه پنج
• در جرائمی که مجازات قانونی آنها شلاق حدی یا حبس تعزیری درجه پنج است به حبس تعزیری یا شلاق یا جزای نقدی درجه شش
مجازات درجه چهار
• حبس بیش از پنج تا ده سال
• جزای نقدی بیش از یکصد و هشتاد میلیون (۱۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا سیصد و شصت میلیون (۳۶۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال
• انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی
مجازات درجه پنج
• حبس بیش از دو تا پنج سال
• جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (۱۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال
• محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال
• ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی
• ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی
تبصره: هرگاه رفتار ارتکابی، ارتباط مستقیم با ارتکاب جرم داشته، لکن به جهات مادی که مرتکب از آنها بی‌اطلاع بوده وقوع جرم غیرممکن باشد، اقدام انجام شده در حکم شروع به جرم است.
معاونت در جرم آدم ربایی:
درصورتی‌که فردی آگاهانه وسایل ارتکاب جرم آدم‌ربایی را فراهم کند یا به طریقی به مجرم کمک کند یا انجام جرم را آسان‌تر کند بر اساس ماده ۴۳ قانون مجازات اسلامی مرتکب مشارکت در جرم شده و مجازات او بر اساس قانون تعیین خواهد شد.
مجازات آدم ربایی قابل تعلیق نیست؟
مجازات آدم ربایی غیر قابل تعلیق است. مطابق بند ب ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، مجازات کـسانی کـه به اتهام ارتکاب جرم آدم‌ربایی محکوم می‌شوند، غیر قابل تعلیق است.
آیا جرم آدم ربایی قابل گذشت است؟
آدم ربایی از جرایم غیر قابل گذشت محسوب می‌شود. بنابراین، گذشت شاکی خصوصی، تعقیب و یا اجرای مجازات را موقوف نخواهد کرد. درصورت گذشت شاکی یا مـدعی خصوصی فـقط مـی‌توان به استناد ماده ۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، مجازات مرتکب را تخفیف داد.
دادگاه صالح به رسیدگی به جرم آدم ربایی:
با توجه به حداکثر حبس ۱۵ساله برای محکومین به آدم ربایی و نص مواد ۱۹و ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی و نیز ماده ۳۰۲قانون آئین دادرسی کیفری جرم آدم ربایی به لحاظ صلاحیت ذاتی در صلاحیت دادگاه کیفری یک بوده و مرحله تحقیقات مقدماتی آن در دادسراهای عمومی و انقلاب می باشد،وکیل آدم ربایی در ساعات اولیه وقوع و پیگیری پرونده می تواند به بزه دیدگان کمک شایانی نماید.
دادگاه کیفری برای رسیدگی به جرم آدم‌ربایی:
مرجع صالح برای رسیدگی به جرم آدم‌ربایی عادی به‌طور رسمی و علمی مشخص شده است. در این راستا، ماده ۶۲۱ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ به وضوح تعیین کرده است که دادگاه کیفری دو به عنوان مرجع اصلی برای رسیدگی به جرم آدم ربایی عادی است.
این دادگاه در مواردی که مجازات قانونی برای جرم آدم‌ربایی کمتر از ۱۰ سال حبس باشد، از صلاحیت رسیدگی به این پرونده‌ها برخوردار است.
گروگان گیری چیست؟
گروگان‌گیری در حقیقت به معنی کنترل کردن یا نگه‌داشتن یک فرد یا گروه، برای اجبار افراد دیگر یا دولت به انجام یک خواسته است؛ مثلاً فردی افرادی را گروگان می‌گیرد تا دولت خواسته‌های او را انجام دهد و در قبال آزادی آنها پول طلب می‌کند یا خواسته دیگری را بیان می‌کند. در حقیقت در این جرم گروگان گیر فرد یا افرادی را بدون خواست آنها نگه می‌دارد و تهدید می‌کند که در صورت نرسیدن به درخواست خود آنها را می‌کشد یا به آنها صدمه وارد می‌کند.
در کشورهای مختلف برای برخورد با آدم‌ربایی و مجازات گروگان‌گیری جرائم مختلفی مشخص شده است که این مجازات‌ها بسته به شدت عمل فرد و تشخیص قاضی می‌تواند جریمه‌های سنگین، حبس یا حتی اعدام باشد. البته باید بدانید که این مجازات در کشورهای مختلف متفاوت است.
آیا آدم ربایی و گروگان گیری هر دو یک جرم هستند؟
بسیاری از افراد گمان می‌کنند که آدم‌ربایی و گروگان‌گیری یک جرم مشترک هستند؛ اما باید بدانید که این دو جرم اگرچه در ظاهر شباهت‌هایی با هم دارند، اما در قانون کیفری به طور متفاوتی به آنها نگاه می‌شود و در قانون آدم‌ربایی از گروگان‌گیری متمایز شده است. ما در اینجا تعریفی از این دو جرم ارائه می‌دهیم تا به شما کمک کنیم تفاوت آنها را از دیدگاه قانون درک کنید.
مجازات آدم ربایی و گروگان گیری در ایران چیست؟
قانون مجازات اسلامی در زمینه آدم‌ربایی این‌طور حکم می‌کند
هرکس به قصد مطالبه وجه یا مال یا به قصد انتقالم یا به هر منظور دیگر، توسط تهدید یا حیله یا به هر نحو دیگر، شخصاً یا توسط دیگری، شخصی را برباید یا مخفی نماید، به حبس از پنج تا ۱۵ سال محکوم خواهد شد.
نحوه شکایت و رسیدگی به جرم آدم ربایی چیست ؟
شکایت از جرم آدم ربایی توسط فرد شاکی، با ثبت نام در سامانه ثنا و تهیه شکایت‌نامه مربوط به جرم آدم ربایی، از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی برای ثبت و ارسال شکواییه، به دادسرا و دادگاه صالح، آغاز می‌شود.
پس از ثبت شکایت و ارسال آن به دادسرای محل وقوع جرم، پرونده‌ای تشکیل می‌شود و دادسرا با بررسی ادله و انجام تحقیقات ابتدایی، سعی در انجام اقدامات لازم دارد. این بررسی و تحقیقات به منظور تحديد ادله مورد نیاز برای تشخیص کیفری متهم صورت می‌گیرد.
اگر ادله برای انتساب عنوان مجرمانه به متهم کافی باشد، دادسرا می‌تواند قرار جلب به دادرسی صادر کند. در صورتی که ادله کافی نباشد، قرار منع تعقیب صادر خواهد شد. با صدور قرار منع تعقیب و قطعیت آن، پرونده بسته می‌شود.
در صورت صدور قرار جلب به دادرسی و پس از آن، صدور کیفرخواست از سوی دادستان، پرونده برای رسیدگی و صدور حکم، به دادگاه کیفری ارجاع داده خواهد شد.
سوالات متدوال❔
▪️جرم آدم ربایی چیست ؟
جرم آدم ربایی به معنای ناقض کردن حقوق افراد از طریق سرقت یا نهج و تهدید برای بازداشت یا ناپدید شدن آنان بدون رضایت افراد می‌باشد. در این صورت حکم جرم آدم ربایی صادر می‌شود.
▪️ مجازات آدم ربایی چیست ؟
مجازات آدم ربایی به وابستگی از اینکه آیا آدم ربایی با استفاده از زور یا عنف صورت گرفته یا خیر، و همچنین سن مجنی علیه متغیر است. حبس به مدت ۲ تا ۵ سال یا حبس بیش از ۵ تا ۱۰ سال از مجازاتهای معمولی آن به شمتر می رود.
▪️ چگونه می‌توان از جرم آدم ربایی شکایت کرد؟
شکایت از جرم آدم ربایی از طریق ثبت شکواییه از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی صورت می‌گیرد.
▪️آیا آدم ربایی جرم قابل گذشت محسوب می شود؟
آدم ربایی از زمره جرایم غیر قابل گذشت می باشد که مقید است به نتیجه و می توان گفت بر اساس بند ۲ ماده ۳۰ قانون مجازات اسلامی این نوع جرم قابل تعلیق است.
▪️مجازات آدم ربایی در صورت رضایت شاکی چیست؟
جرم آدم ربایی چون از زمره جرایم غیر قابل گذشت می باشد رضایت شاکی پرونده فقط می تواند از اسباب تخفیف مجازات تلقی و میزان و کیفیت جرم را کاهش دهد. با گذشت شاکی از جرم آدم ربایی؛تنها بخشی از مجازات که شامل جنبه خصوصی جرم است، بخشیده می‌شود و جنبه عمومی جرم به قوت خود باقی می‌ماند. اگر در این مرحله شاکی پرونده فوت کند حق گذشت و همچنین ادامه پرونده با ورثه شخصی است که فوت کرده است.
▪️آدم ربایی در صلاحیت کدام دادگاه است؟
رسیدگی به جرم آدم ربایی در صلاحیت دادگاه کیفری دو می باشد. چنان چه فردی متهم به ارتکاب چند جرم از درجات مختلف باشد، دادگاهی به اتهام او رسیدگی می کند که صلاحیت رسیدگی به مهم ترین جرم را دارد. در صورتی که یکی از اتهامات از جمله جرایمی باشد که رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه کیفری استان باشد، این دادگاه باید به اتهامات دیگر او که در صلاحیت دادگاه عمومی است نیز رسیدگی نماید.
_1.jpg?ver=2020-06-07-121311-963)
