جاسوسی

از نظر حقوقی جاسوس به شخصی گفته می‌شود که در پوشش‌های متقلبانه یا مخفیانه و به نفع دشمن درصدد بدست آوردن و تجسس، پیرامون اسرار، اطلاعات، اشیا یا سایر مدارک و اسناد مربوط به استعداد و توانایی‌های نظامی، اقتصادی و فرهنگی مربوط به یک کشور و انعکاس آنها به کشور دشمن باشد

جاسوسی

جاسوسی به چه معناست؟

هرگاه شخصی اطلاعات و اسرار مهم یک کشور را در راستای انجام وظیفه خود در زمینه‌های نظامی، سیاسی یا امنیتی در اختیار اشخاصی قرار دهد که صلاحیت دسترسی به آنها را ندارند مرتکب به جرم جاسوسی شده است برای تحقق یافتن جرم جاسوسی، مرتکب ‌باید نسبت به سری بودن اسناد مدارک آگاهی داشته باشد و همچنین نسبت به عدم صلاحیت اشخاصی که اسناد و مدارک را در اختیار آنها قرار می‌دهد اطلاع داشته باشد.

جاسوسی معمولاً جرمی سازمان‌یافته و در عین حال فراملی است زیرا در آن اطلاعات سری و حیاتی یک کشور از طریق یک نظام سازمان‌یافته و نیروی انسانی، نه ابزاری مثل ماهواره‌های اطلاعاتی کشورها، در اختیار کشور یا کشورهای دیگر قرار می‌گیرد.

جاسوسی به عمل شخصی گفته می‌شود که با عناوین غیرواقعی و متقلبانه‌، اقدام به کسب اطلاعات، نقشه‌ها، مدارک و اسناد مخفی و محرمانه کرده و اسرار نظامی، اقتصادی و سیاسی را در اختیار یک کشور بیگانه قرار می‌دهد. همچنین خیانت به کشور عبارت است از: سوء قصد علیه ‌امنیت کشور به وسیله ایجاد ارتباط با یک کشور دیگر که دارای سلطه و استقلال است.

جاسوسی عبارت است از جمع‌آوری و تصاحب اطلاعات و تعلیمات اسناد قابل استفاده یک کشور خارجی بر ضد امنیت کشور خارجی دیگر . جاسوسی ممکن است که در سطح و اجتماعات کوچک‌تر نیز رخ دهد. به عنوان مثال ممکن است بعضی از افراد اطلاعات خصوصی دیگران را بنا به انگیزه‌های مختلف جمع‌آوری و در اختیار دیگران قرار دهند.

عناصر جاسوسی :

• عنصر مادی:

موضوع جرم:

نقشه‌ها، اسناد، اسرار، ‌ تصمیمات محرمانه مربوط به سیاست داخلی یا خارجی مملکت.

مرتکب:

هر کس، اعم است از بیگانه یا خودی و اعم است از مامور و غیرمامور.

فعل مرتکب:

عبارتست از انتقال‌دادن یا مطلع ساختن کسی که فاقد صلاحیت است. فعل مرتکب قطعاً مثبت است و با ترک فعل محقق نمی‌شود البته اگر ترک فعل، مسبوق به فعل باشد داخل در این ماده و جرم جاسوسی می‌شود مثلاً اسناد را در جایی پخش کرده بعد نمی‌رود آنها را جمع کند. حال اگر کسی سهل‌انگاری کرد مثلاً مدارک مربوطه را در سایت خود قرارداده و قفل هم ندارد آیا سهل‌انگاری هم مجازات دارد؟
متاسفانه خیر اما در مورد جاسوسی نظامی در مواد سیزده و چهارده قانون مجازات نیروهای مسلح برای سهل‌انگاری هم جرم منظور کرده است.

نتیجه مجرمانه:

جرم جاسوسی، جرمی است مطلق و نیاز به نتیجه ندارد و به محض انتقال‌دادن اطلاعات، جاسوسی تحقق یافته است خواه به امنیت کشور ضرر برساند یا نرساند. لازم به ذکر است که انتقال‌گیرنده نیز فاقد مسئولیت کیفری خواهد بود چون در قانون مجازاتی برای تحویل گیرنده پیش‌بینی نشده است.

عنصر معنوی:

• سوء نیت عام (عمد در انتقال)؛
• علم و آگاهی به محرمانه بودن محتوا؛
• فاقدصلاحیت بودن انتقال گیرنده

•عنصر قانونی:

مواد 6 و 7و 8 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 18\5\1362، ماده 12قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح مصوب 18\5\1371، مواد 501.502.510 قانون مجازات اسلامی مصوب 26\12\1365

مصادیق جاسوسی در قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح:

•جاسوسی نظامیان مربوط به عملیات نظامی یا راجع به مؤسسات دفاعی کشور.
•جاسوسی نظامیان در تحصیل اسناد و عدم‌موفقیت در ارائه به دشمن.
•تسلیم اسرار نظامی یا سیاسی یا اقتصادی یا غیره توسط نظامیان به دشمنان داخلی یا خارجی کشور.
• ورود نظامیان به اماکن و محل نگهداری اسناد برای تحصیل آنها به نفع دشمن (شروع به جاسوسی).
•ورود بیگانه به اماکن نظامی به قصد جاسوسی (شروع به جاسوسی).
• ارتکاب جاسوسی توسط نظامیان از طریق تسلیم اسناد طبقه‌بندی شده به افراد فاقدصلاحیت.
•جاسوسی از طریق افشای غیرعمدی اسناد طبقه‌بندی‌شده از ناحیه نظامیان.

انواع جاسوسی:

• جاسوسی‌ سیاسی‌:

هدف‌ از جاسوسی‌ سیاسی‌، شناخت‌ گروه‌ها، احزاب‌ سیاسی‌ و نیروهای‌ مؤثر در کشور، فرقه‌های ‌مذهبی‌ و رهبران‌ آنها، مبانی‌ آنها و روابط این‌ نهادها با هم و ایجاد تفرقه‌ بین‌ آنها و فتنه‌ انگیزی است. این نوع جاسوسی‌ تا کنون موفق‌شده‌ که امنیت‌ کشورها‌ را به‌طور جدی‌ در خطر بیاندازد که‌ مصداق‌های‌ آن‌ در جهان‌ کنونی‌ کم‌ نیست‌.

• جاسوسی‌ اقتصادی‌:

اطلاعات‌ اقتصادی‌، دشمن‌ را بر حصر اقتصادی‌ صحیح توانمند می‌سازد که‌ امروز به‌عنوان‌ حربه‌ای‌ از سوی‌ استکبار مورد استفاده‌ قرار می‌گیرد و به‌ تعبیری‌ می‌توان‌ گفت در جهان‌ امروزی مبارزه‌ با اینگونه ‌جاسوسی‌ کم‌ اهمیت‌تر از مبارزه‌ با‌ جاسوسی‌ نظامی‌ نیست‌.

• جاسوسی‌ نظامی‌:

هدف‌ جاسوسی‌ نظامی،‌ به‌دست‌آوردن‌ اطلاعات‌ و اسرار‌ مربوط به‌ نیروهای‌ مسلح‌ در زمان‌صلح‌ و جنگ‌ است‌. دشمن‌ تلاش می‌کند تا به اطلاعات‌ دفاعی‌ کشور دست یابد و اطلاعاتی‌ درباره‌ انواع‌ و میزان اسلحه‌ها، تعداد نیروهای‌ مسلح‌ و شکل‌ سازمان‌بندی‌ آن‌ و… به‌دست آورد. مجازات این‌ نوع‌ جاسوسی‌ در قوانین‌ اکثر کشورها مورد توجه‌ قرار گرفته‌ است‌.

• جاسوسی‌ علمی و صنعتی‌:

یکی‌ از جنبه‌هایی‌ که‌ دشمن‌ برعلیه‌ امنیت‌ کشور از آن‌ استفاده‌ می‌کند، آگاهی از مصنوعات‌ علمی‌، اختراعات‌، ابتکارات‌ نظامی‌ و غیرنظامی‌ است‌. حفظ این‌ اطلاعات‌ از دستبرد دشمن از موارد‌ مهم‌ دفاع‌ از کشور است‌. زیرا دشمن‌ با دسترسی‌ به‌ این‌ قبیل‌ اطلاعات،‌ آن‌ را ضد‌کشور و مصلحت‌ جامعه‌ به‌ کار می‌برد.

گاهی اوقات مطالعه‌ سازمان‌های‌ جاسوسی‌ و اهتمام‌ آنها در تجسس‌ اختراعات‌ مخصوص‌ و اختراعات‌ صنعت‌ نظامی‌ تعجب ‌‌برانگیز است‌. جاسوسی صنعتی حتی فراتر از دولت‌ها و گاه میان رقبای تجاری نیز مرسوم است.

ابزار جاسوسی در ایران:

• دکمه جاسوسی این وسیله یک دکمه معمولی لباس است، که در آن دوربینی مخفی جاسازی شده و روی پیراهن نصب می شود. همانطور که انتظار می رود، این وسیله که به سختی با چشم قابل مشاهده و تشخیص است، قابلیت فیلمبرداری، عکسبرداری و ضبط صدا را دارد.

• عینک جاسوسی این ابزار نیز در نمونه های ساده و اسپرت در فضای مجازی موجود است و دوربین جاسازی شده در آن، بسته به مدلی که انتخاب می شود قابلیت فیلم برداری، عکس برداری و ضبط صدا را دارد .

• ساعت مچی جاسوسی ابزار دیگری که این روزها به شکل گسترده در سایت های اینترنتی تبلیغ می شود، یک ساعت مجهز به دوربین و میکروفن است که قابلیت ضبط تصویر و صدا را دارد.

• خودکار جاسوسی در این خودکار دوربینی کوچک جاسازی شده که با دکمه روی سر خودکار کنترل می شود و امکان فیلم برداری و عکاسی را فراهم می سازد.

• جاسوییچی جاسوسی همانند دیگر وسایل این جاسوییچی نیز با داشتن یک دوربین کوچک اقدام به تصویربرداری و عکاسی می کند. از دیگر نمونه های وسایل جاسوسی موجود در بازار می توان به انواع دوربین های ریز که به بندانگشتی شهره اند، ساعت های رومیزی جاسوس، آینه های ماشین مجهز به دوربین، انواع دستگاه های شنود، دستگاه های ضبط صدا و تصویر، به هر حال از فلسفه ساخت این ابزار نیز انتظار می رود، تشخیص این ابزار از نوع عادی و غیرجاسوسی آنها تقریبا برای بسیاری غیرممکن است و هیچ گونه جلب توجهی نمیکند.

نمونه های وسایل جاسوسی که قبلا استفاده میشده و اکنون درموزه نگهداری میشود:

رژ لب مرگبار، لباس عکاس،‏ ‏دوربین، تصویر برداری از اسناد،‏ ‪کفش جاسوس، ‏ ماشین تایپ رمزنگار، ‏ دیسک رمزنگار ،‏ ‏چتر بلغاری، کبوترهای جاسوس، ‏ درخت جاسوس، ‏ پیام رسان کثیف ‏ ‏

مجازات اخفای جاسوس
معاونت در جاسوسی:

معاونت در جرم‌ جاسوسی عبارت است از:
• پناه دادن به جاسوس،
• رساندن اطلاعاتی که به وسیله جاسوس به دست آمده است

نمونه‌های جاسوسی در ایران:

هر یک از موارد زیر اگر توسط شخصی با علم و آگاهی صورت گیرد خود به تنهایی شامل مجازات جاسوسی قرار می‌گیرد.

•مطلع نمودن اشخاص فاقد صلاحیت از اسرار کشور:

هرگاه شخصی نقشه‌ها، اسرار، اسناد و یا تصمیمات داخلی و خارجی کشور را به افراد فاقد صلاحیت ارائه نماید جرم جاسوسی او محقق می‌گردد.

• ورود به اماکن ممنوعه جهت کسب اطلاعات:

هرگاه شخصی قصد نقشه برداری یا عکس برداری و یا فیلم برداری غیر مجاز از مکان‌های ممنوعه را داشته باشد جرم جاسوسی او محقق می‌گردد.

• جمع آوری اطلاعات طبقه بندی شده:

هرگاه شخصی با علم و آگاهی، اطلاعات جمع آوری شده‌ای را که به صورت محرمانه و سری می‌باشد را به قصد برهم زدن امنیت کشور، در اختیار دیگران قرار دهد، مشمول مجازات جاسوسی می‌گردد.

• بی‌مبالاتی در حفظ اطلاعات طبقه بندی شده:

چنانچه مامورین دولتی که آموزش‌های لازم در جهت امور حفاظتی و اطلاعاتی طبقه‌بندی شده را داشته باشند در اثر بی‌مبالاتی و عدم رعایت اصول حفاظتی، توسط دشمنان تخلیه اطلاعاتی شده و به یک تا شش ماه حبس محکوم می‌شوند.

• جاسوسی به نفع یک دولت بیگانه و به ضرر دولت بیگانه دیگر در ایران:

هرگاه شخصی به نفع یک دولت بیگانه و به ضرر دولت بیگانه دیگر در خاک ایران موجبات ورود صدمه به امنیت ملی ایران را فراهم نماید به جرم جاسوسی مرتکب می‌گردد.

مجازات جاسوسی در ایران چیست؟

جرایم امنیتی کشور اعم از داخلی و خارجی در قانون مجازات اسلامی برابر مواد 498 الی 512 جرم‌انگاری شده است که جاسوسی نیز از جمله این جرائم می‌باشد. مجازات جاسوسی بر طبق قانون جمهوری اسلامی ایران به شرح زیر می‌باشد:

ماده 501 قانون مجازات اسلامی: هر کس نقشه‌ها، اسرار، اسناد و تصمیمات راجع به سیاست داخلی یا خارجی کشور را عالما و عامدا در اختیار افرادی که صلاحیت ‌دسترسی به آنها را ندارند، قرار دهد یا آنها را از مفاد آن مطلع کند به نحوی ‌که متضمن نوعی جاسوسی باشد، با توجه به کیفیت و مراتب جرم به یک تا ده سال‌حبس محکوم می‌شود.

ماده 502 قانون مجازات اسلامی: هر کس به نفع یک دولت بیگانه و به ضرر دولت بیگانه دیگر در خاک ایران مرتکب یکی از جرایم جاسوسی شود، در صورتی که به امنیت ‌ملی صدمه وارد نماید به یک تا پنج سال حبس محکوم خواهد شد.

ماده 503 قانون مجازات اسلامی: هر کس به قصد سرقت و نقشه‌برداری یا کسب اطلاع از اسرار سیاسی یا نظامی یا امنیتی به مواضع مربوطه داخل شود و همچنین ‌اشخاصی که بدون اجازه مامورین یا مقامات ذی‌صلاح در حال نقشه‌برداری یا گرفتن فیلم یا عکسبرداری از استحکامات نظامی یا اماکن ممنوعه دستگیر‌ شوند به شش ماه تا سه سال حبس محکوم می‌شوند.

ماده 505 قانون مجازات اسلامی: هر کس با هدف از بین بردن امنیت کشور به هر وسیله، اطلاعات طبقه‌بندی شده را با پوشش مسئولین نظام یا مامورین دولت یا به طرق دیگر ‌جمع‌آوری کند و آن را در اختیار دیگران قرار دهد به حبس از دو تا ده سال و اگر موفق به انجام آن نشود به حبس از یک‌ تا پنج سال محکوم می‌شود.

ماده 508 قانون مجازات اسلامی: اگر فرد یا گروهی با دولت خارجی متخاصم به هر نحوی علیه جمهوری اسلامی ایران همکاری نماید، در صورتی‌که محارب شناخته نشود ‌به یک تا ده سال حبس محکوم می‌گردد.

ماده 509 قانون مجازات اسلامی: هر کس در زمان جنگ مرتکب یکی از جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور شود به مجازات اشد همان جرم، محکوم ‌می‌گردد.

✔نکته: در قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات، در ماده 648 آمده است تمامی کسانی که به خاطر شغل یا حرفه خود محرم اسرار می‌شوند، هرگاه در غیر از موارد قانونی این اسرار را فاش کنند، 3 ماه تا یک‌سال و بیشتر به حبس محکوم خواهند شد. بنابراین این یک اصل کلی است که اگر کسی اسرار حرفه‌ای را که دراختیار دارد برای دیگران فاش کند، چه متضمن جاسوسی باشد و چه نباشد، صرف انجام این کار جرم محسوب شده و مشمول مجازات جاسوسی خواهد بود.

مخفی کردن جاسوسان چه مجازاتی در پی دارد؟

ماده 510 قانون مجازات اسلامی: هر کس به نیت بر هم‌ زدن امنیت ملی یا کمک به دشمن، جاسوسانی را که مامور تفتیش یا وارد کردن هر گونه لطمه به کشور بوده‌اند ‌را شناخته و مخفی نماید یا سبب اخفای آنها بشود به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم می‌شود.

تبصره: هر کس بدون آنکه جاسوسی کند و یا جاسوسان را مخفی نماید، افرادی را به هر نحو شناسائی و جذب نموده و جهت جاسوسی علیه ‌امنیت کشور به دولت متخاصم یا کشورهای بیگانه معرفی نماید به شش ماه تا دو سال حبس محکوم می‌شود.

جاسوسی مجازی یا رایانه ای چیست؟

این جرم از جرایمی است که ارتکاب آن قبل از پیدایش رایانه امکان پذیر نبوده است به همین خاطر امروزه اکثر کشورها اقدام به تصویب مقرراتی در این باره کرده‌اند‌ در حقوق داخلی ایران نیز اقداماتی نظیر دسترسی غیرمجاز به داده‌های محرمانه که افشای آنها باعث لطمه به امنیت کشور و منافع ملی شود؛ با عنوان جاسوسی رایانه‌ای، جرم انگاری شده است. این مجازات جاسوسی در ماده 3 و 4 و 5 قانون مبارزه با جرائم رایانه‌ای به صورت زیر آمده است.

ماده 3 قانون مبارزه با جرائم رایانه‌ای: هر کس به طور غیرمجاز نسبت به داده‌های سری درحال انتقال یا ذخیره‌شده در سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی یا حاملهای داده، مرتکب اعمال زیر شود، به مجازاتهای مقرر محکوم خواهدشد:

• دسترسی به داده‌های مذکور یا تحصیل آنها یا شنود محتوای سری در حال انتقال، به حبس از یک تا سه سال یا جزای نقدی از بیست تا شصت میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم می‌گردد.

• افشاء یا در دسترس قرار دادن داده‌های مذکور برای دولت، سازمان، شرکت یا گروه بیگانه یا عاملان آنها، به حبس از پنج تا پانزده سال محکوم می‌گردد.

• در اختیار قراردادن داده‌های مذکور به افراد فاقد صلاحیت، به حبس از دو تا ده سال محکوم می‌گردد.

تبصره 1: داده‌های سری، داده‌هایی هستند که افشای آنها به امنیت کشور یا منافع ملی لطمه می‌زند.

تبصره 2: آئین‌نامه نحوه تعیین و تشخیص داده‌های سری و نحوه طبقه‌بندی و حفاظت آنها ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب این قانون توسط وزارت اطلاعات با همکاری وزارتخانه‌های دادگستری، ارتباطات و فناوری اطلاعات و دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

ماده 4 قانون مبارزه با جرائم رایانه‌ای: هرکس به قصد دسترسی به داده‌های سری ماده 3 این قانون، تدابیر امنیتی سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی را نقض کند. به حبس از شش ماه تا دو سال یا جزای نقدی از ده تا چهل میلیون ریال و یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

ماده 5 قانون مبارزه با جرائم رایانه‌ای: چنانچه مأموران دولتی که مسئول حفظ داده‌های سری مقرر در ماده 3 این قانون یا سامانه‌های مربوط هستند و به آنها آموزش لازم داده شده است یا داده‌ها یا سامانه‌های مذکور در اختیار آنها قرار گرفته است. بر اثر بی‌احتیاطی و بی‌مبالاتی یا عدم رعایت تدابیر امنیتی موجب دسترسی اشخاص فاقد صلاحیت به داده‌ها، حاملهای داده یا سامانه‌های مورد نظر شوند، به حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج تا چهل میلیون ریال یا هر دو مجازات به همراه انفصال از خدمت از شش ماه تا دو سال محکوم خواهند شد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا