جرایم رایانه ای ،اینترنتی، سایبری؟
به کلیه جرایمی گفته می شود که با استفاده از رایانه و سیستم های دیجیتال و در فضای سایبری توسط اشخاص ارتکاب می یابد. از آنجا که استفاده از فضاهای اینترنتی و مجازی امروزه به شدت شیوع یافته است، لذا وضع قوانین و مقررات در خصوص جرایم رایانه ای اجتناب ناپذیر است. لذا قانون جرایم یارانه ای در خرداد ماه سال 1388 در همین راستا به تصویب رسید.
جرایم سایبری گونه‌ای از جرائم اینترنتی، و شامل جرم‌هایی است که در محیط سایبری رخ می‌دهند. محیط سایبری محیطی مجازی است که کاربران آن می‌توانند به هرگونه خدمات و اطلاعات الکترونیکی در سراسر دنیا دسترسی داشته باشند. مجرمان محیط سایبری شامل هکرها، کرکرها، فریک‌های تلفن بوده و انواع جرم‌های ممکن در این فضا را انجام داده، و سایبرکرایم و تروریسم سایبری خوانده می‌شوند. سایبرتروریسم مانند تروریست‌های معمولی ممکن است دارای انگیزه‌های سیاسی برای ارتکاب جرائم باشند. بحران‌سازهای سایبری شامل ویروس‌ها، خزنده وب و پالس‌های الکترومغناطیسی، کرم‌ها و بمب‌های منطقی است. پلیس سایبر براساس نوع جرم‌های سایبری، نیاز به آموزش‌های خاص دارد.
گونه های جرایم سایبری؟
گوناگونی جرایم در فضای سایبری شامل جرایم نسل یکم رایانه‌ای (البته به شکل نوین) و تعدادی جرایم بسیار نو و بی‌سابقه است:
•جاسوسی رایانه‌ای:
جاسوسی رایانه‌ای همانند جاسوسی کلاسیک ناظر به کسب اسرار حرفه‌ای، تجاری، اقتصادی، سیاسی، نظامی و نیز افشا و انتقال و استفاده از اسرار است. فرد مرتکب جرم با دستیابی و فاش کردن این اسرار، ضرر سیاسی، نظامی، مالی، تجاری وارد می‌کند. این جرم ممکن است امنیت ملی را با مخاطره مواجه کند.
سابوتاژ رایانه‌ای:
این جرم با تخریب شباهت بسیاری دارد. هدف مجرم اخلال در نظام سیاسی واقتصادی یک کشور و بالطبع اخلال در امر حکومت است. در واقع اصلاح، موقوف‌سازی، پاک کردن غیرمجاز داده‌ها یا عملیات رایانه به‌منظور مختل ساختن عمل‌کرد عادی سامانه سابوتاژ رایانه‌ای است.
جعل رایانه‌ای:
•واردکردن، تغییر، محو یا موقوف‌سازی داده‌های رایانه‌ای یا برنامه‌های رایانه‌ای به‌منظور و اهداف سیاسی واقتصادی صورت می‌گیرد. جعل رایانه‌ای جعل داده‌ها است. جعل رایانه‌ای بر داده‌ها اثر می‌گذارد، با این تفاوت که داده، ماهیت اسناد عادی را ندارد.
افترا و نشر اطلاعات از طریق پست الکترونیک:
پست الکترونیک مرسوم‌ترین و گسترده‌ترین سرویس شبکه‌های رایانه‌ای و بین‌المللی است، هر کاربر می‌تواند در شبکه‌های بین‌المللی از طریق یک آدرس مشخص الکترونیک شناخته شود که با دسترسی به رمز آن می‌توان به آسانی در آن تقلب کرد. این امر می‌تواند ابزاری جالب برای نشر اطلاعات مجرمانه یا نشر اکاذیب و افترا به اشخاص باشد و احتمال کنترل اطلاعات برای تهیه‌کننده کاملاً مشکل است.
تطهیر نامشروع پول (پول‌شویی):
به‌دست آوردن پول از طریق غیرقانونی یا پول کثیف، به‌نحوی که قانونی یا پاک به‌نظر برسد، از جرائم کلاسیک بوده که در محیط سایبری به کمک اینترنت، پست الکترونیک و شبکه‌های بین‌المللی ارتباطی صورت می‌پذیرد. شیوه ارتکاب بدین نحو است که باندهای بزرگ خلاف‌کار توسط پست الکترونیک یا اینترنت بدون هیچ‌گونه اثر و نشانی درخواست ارسال مبالغی پول به حساب شخص معینی را می‌نمایند و در تقاضای خود شیوه ارسال پول و دستمزد و مدت استرداد را بیان و در صورت قبول طرف نوع و شیوه تنظیمات لازم را اعلام میکنند، و اصولاً در زمان استرداد پول یک عنوان مشروع را با منشأ تجاری انتخاب و با هدف خود هماهنگ می‌نمایند. این درخواست‌ها از کشورهایی که از لحاظ فناوری اطلاعاتی و ارتباطی و هماهنگی پلیسی در سطح بین‌المللی در درجهٔ پایین‌تری قراردارند انجام می‌شود.
قاچاق موادمخدر:
با توجه به گسترش ارتباطات شبکه‌ای و در محیط سایبری و دسترسی آسان افراد به هم، از طریق پست الکترونیک و اینترنت، هرگونه قاچاق مواد مخدر اعم از خرید، فروش، پخش، توزیع، یافتن واسطه‌ها و مصرف‌کنندگان، از طریق شبکه‌های رایانه‌ای انجام می‌شود. از ویژگی‌های این فضا حذف و کمتر نمودن واسطه‌ها و توزیع کنندگان، گسترش دامنهٔ فعالیت قاچاق‌چیان تا سطح بین‌المللی، فرار از اقدامات پلیس در خصوص کشف فروشندگان و خریداران موادمخدر، و ضریب اطمینان قاچاق موادمخدر از طریق ارتباطات رایانه‌ای و شبکه‌ای بالاتر نسبت به نوع سنتی آن است.
جرایم ناظر به کپی‌رایت وبرنامه‌ها:
هرگونه تکثیر، ارسال، انتقال، پخش گسترده، توزیع، فروش واستفادهٔ غیرمجاز از برنامه‌های رایانه‌ای سرقت نرم‌افزار است.
جرایم در تجارت الکترونیک:
تعریف کلی و کلاسیک کلاهبرداری عبارت است از«تحصیل مال دیگری بااستفاده از وسایل متقلبانه». شخصی در نقطه‌ای نامعلوم با واردشدن به شبکهٔ بین‌المللی (مانند اینترنت)، و معرفی خود به‌عنوان تاجر و صاحب یک شرکت معتبر و یک سایت فروش، و ارائهٔ متقلبانه نماد اعتماد الکترونیکی اظهار می‌دارد که کالایی را با قیمت معین، نوع و تعداد مشخص در اختیار داشته و قابل عرضه به مشتریان است. از طرفی خریدارانی که در فضای شبکه‌ها مشغول خرید هستند پس از دریافت پیام، نسبت به برقراری ارتباط شبکه‌ای (که بیشتر به صورت پست الکترونیک یا ارسال درخواست از طریق شبکه‌های اجتماعی است) قبول خرید خود را اعلام و کالای موردنظر را درخواست میکنند. شخص فروشنده پس از جلب اعتماد طرف مقابل، نسبت به اعلام شماره حساب یا شماره کارت اعتباری خود برای دریافت وجه اقدام می‌نماید. خریدار پس از پرداخت وجه (بیشتر به صورت پرداخت‌های الکترونیکی است) منتظر دریافت کالا است، در صورتی‌که فروشنده کالایی را نخواهد فرستاد.
جرم آینده، تروریسم سایبر:
والتر لاکور یک متخصص تروریسم در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی اشاره می‌کند که یک مقام رسمی سیا ادعا کرده‌است که می‌تواند «با یک میلیارد دلار و ۲۰ هکر ماهر، ایالت متحده را فلج کند.» لاکور یادآوری می‌کند که اگرچه هدف تروریست‌ها معمولاً قتل سران سیاسی، گروگان‌گیری یا بعضاً حمله ناگهانی به مکان‌های دولتی یا عمومی است، اما صدمه‌ای که ممکن است به وسیلهٔ حمله الکترونیکی به شبکه‌های یارانه ای وارد آید می‌تواند «بسیار غم انگیزتر باشد و اثرات آن تا مدت‌ها باقی بماند». لاکور معتقد است که تروریسم رایانه‌ای ممکن است برای تعداد کثیری از مردم بسیار ویران‌کننده‌تر از جنگ‌های بیولوژیک یا شیمیایی باشد. از کارکردهای فضای سایبری در سایبر ترور، ارتباط بین تروریست‌ها از طریق شبکه‌های اینترنتی و تبادل افکار و اعمال مجرمانه در سطح بسیار پیچیده است. از ویژگی‌های این نوع ارتباط عدم توانایی پلیس در کنترل و شنود این ارتباطات است. در سال ۱۹۹۱ میلادی حین جنگ خلیج فارس که میان عراق و ائتلافی از چند کشور به رهبری ایالات متحده درگرفت، یک جوان ۱۸ ساله فلسطینی، متهم به نفوذ به رایانه‌های پنتاگون شد. این مرد جوان ظاهراً به اطلاعات سری مربوط به موشک پاتریوت دسترسی پیدا کرده بود، که یک سلاح کلیدی آمریکا برای دفاع در مقابل حمله موشک‌های اسکاد عراق محسوب می‌شد. در نفوذ دیگری در همان جنگ چندین نوجوان هلندی به رایانه‌های نظامی نیروهای زمینی، هوایی و دریایی ایالات متحده در۳۴ سایت مختلف نفوذ کردند. نفوذکنندگان در یکی از حملات خود به داده‌های بسیار حساسی دربارهٔ پرسنل نظامی، نوع و میزان تجهیزات نظامی فرستاده شده به خلیج فارس، اهداف موشک‌ها و توسعهٔ سامانه‌های تسلیحاتی دست یافتند. این نوجوانان کرکرهایی بودند که تنها به خواندن این فایل‌ها اکتفا نکردند، بلکه اطلاعات مربوط به تحرکات ارتش و توانایی موشک‌ها را سرقت کرده و در اختیار عراقی‌ها قراردادند.
بعضی از افسران پلیس پلیس ایالات متحده از دهه۱۹۷۰ در زمینه جرایم سایبری آموزش دیده‌اند و تخصص پیدا کرده‌اند. جرایم سایبری ممکن است در هر جایی اتفاق بیفتند و بیشتر آن‌ها قابل ردیابی نیستند. بیشتر ادارات پلیس محلی فاقد پرسنل ماهر یا بودجه لازم برای مبارزه با جرایم سایبری هستند، به‌ویژه به این دلیل که این پرونده‌ها ممکن است در آن واحد به حوزه‌های قضایی متعددی مربوط شوند. علاوه برآن‌چه پلیس رایانه‌ای (فتا: در ایران) نامیده می‌شود.
بحران سازهای سایبری؟
ویروس:
ویروس‌ها یا برنامه‌های خود همانندساز، برنامه‌هایی هستندکه با هدف آلوده کردن سامانه‌های دیگر نوشته می‌شوند و معمولاً از طریق یک دیسکت و گاهی از طریق اینترنت یا پست الکترونیک سرایت میکنند. بعضی ویروس‌ها ممکن است قادر به حمله به فایل‌های سامانه و ذوب کردن مادربورد یک رایانه، یا پاک کردن تمام داده‌های دیسک سخت و از کار انداختن رایانه باشند.
خزنده وب و پالس‌های الکترومغناطیس:
که می‌توانند دیسک سخت یک رایانه را ذوب کنند.
کرم‌ها:
کرم ها می‌توانند به یک سامانه دسترسی پیدا کنند، اما نمی‌توانند در خارج از شبکه، برای نمونه از طریق یک دیسکت، گسترش پیدا کنند. کرم‌ها به یک رایانه نفوذ میکنند و فضای رایانه را اشغال میکنند تا آن‌که رایانه کند شود یا از کار بیفتد.
بمب‌های منطقی:
بمب‌های منطقی تعمداً زیان‌بار ساخته می‌شوند، اما مانند ویروس‌ها تکثیر نمی‌شوند. طوری طراحی شده‌اند که طی یک دورهٔ زمانی در رایانه غیرفعال باقی می‌مانند و با سررسیدن تاریخی که طبق برنامه مشخص شده‌است منفجر می‌شوند. اهداف این بمب‌ها متفاوت است.
مجرمان سایبری و تفاوت هایشان؟
هکر:
در دههٔ ۱۹۷۰ واژهٔ هکر به شخصی گفته می‌شد که در برنامه‌نویسی مهارت داشته باشد. بعدها دردههٔ ۱۹۸۰ این واژه به معنای شخصی بود که در نفوذ به سامانه‌های نو به‌صورت ناشناس تبحر داشته باشد. امروزه رسانه‌ها، مقامات قضایی و ادارات پلیس به هر شخصی که مرتکب یک جرم مرتبط با فناوری شود هکر می‌گویند. هکرهای کنجکاو می‌توانند سهواً باعث زیان‌های چشم‌گیر شوند اما جستجو برای یافتن اطلاعات، نه انتقام‌گیری یا صدمه زدن به دیگران عاملی است که باعث می‌شود اکثر هکرها به کارشان به چشم سرگرمی بنگرند.
کرکرها:
ازسوی دیگر کرکرها هکرهایی هستند که به سامانه‌ها رخنه میکنند، ویروس‌ها و کرم‌های رایانه‌ای را منتشر میکنند، فایل‌ها را پاک میکنند و یا بعضی دیگر از خراب‌کاری‌ها را انجام می‌دهند. اختلاس، کلاهبرداری یا جاسوسی (سرقت اطلاعات محرمانه یک شرکت) تنها بخش کوچکی از اهداف کرکرها است.
تفاوت هکرها و کرکرها:
هکرها دریک مورد مهم با کرکرها تفاوت دارند؛ کارهایی که آن‌ها انجام می‌دهند معمولاً از روی بدخواهی نیست. انگیزه بیشتر هکرها تمایل شدید به یادگیری نحوه کار سامانه رایانه، یافتن راهی برای ورود مخفیانه به آن‌ها و پیدا کردن سوراخ‌های امنیتی این سامانه‌ها است. هیجان مشاهده اطلاعاتی که می‌دانند اجازه دیدن آن‌ها را ندارند یا انجام کاری که می‌دانند قانونی نیست، لذت اقدام چنین کاری توسط هکرها را می‌افزاید. آن‌ها در فعالیت‌های خود معتقد به نگرش «ببین اما دست نزن» هستند.
فریک‌های تلفن:
شکل دیگری از جرایم رایانه‌ای را فریک‌های تلفن مرتکب می‌شوند. فریک‌ها به‌جای دسترسی به سامانه‌های رایانه‌ای، از طریق خطوط تلفن در فضای سایبری گشت می‌زنند. فریک‌ها از میان نخستین هکرها دردهه ۱۹۷۰ پدید آمدند. یکی از اولین پروژه‌هایی که فریک‌ها کلید زدند، در سال ۱۹۷۷، مربوط به اداره پلیس شهر نیویورک می‌شد؛ فریک‌ها به سامانه تلفن این اداره نفوذ کرده بودند و متن ضبط شده‌ای را که به تماس‌گیرندگان خوش‌آمد می‌گفت تغییر داده بودند. در متن ضبط شدهٔ جدید گفته می‌شد که افسران پلیس مشغول خوردن نان شیرینی و نوشیدن قهوه هستند، و فرصت پاسخ دادن به تلفن‌ها را ندارند. این پیام به تماس گیرندگان اعلام می‌کرد که در موارد اورژانس با شماره ۱۱۹ تماس بگیرند.
جرایم در فضای سایبری؟
طبیعت این جرایم و سوءاستفاده‌های رخ داده در این فضای جدید، هیچ‌گاه در دنیای حقیقی دیده نشده‌است. امنیت ناکافی فناوری، همراه با طبیعت مجازی آن، فرصت مناسبی را در اختیار افراد شرور قرار می‌دهد. نگران‌کننده‌ترین جنبهٔ فضای سایبری انتشار سریع اطلاعات در آن است؛ برای نمونه در لحظهٔ کوتاهی بخشی از اطلاعاتی که می‌تواند مورد سوءاستفاده قرار گیرد، منتشر می‌شود. در فضای سایبری جستجو و پیدا کردن این جرایم نسبت به فضای فیزیکی پیچیده‌تر است. در دنیای واقعی دزدی از بانک کاملاً مشخص است، چرا که پس از سرقت در خزانه بانک پولی موجود نیست؛ ولی در فناوری رایانه‌ای یک خزانه می‌تواند بدون هیچ علامتی خالی شود.
برای نمونه سارق می‌تواند یک کپی دیجیتال از نرم‌افزار بگیرد و نرم‌افزار اصلی را همان‌طور که بوده باقی بگذارد. در فضای سایبری کپی عین اصل است، با کمی کار روی سامانه، سارق می‌تواند امکان هرگونه تعقیب و بررسی را از بین ببرد.
امنیت سایبری؟
با وجود تبادل عظیم اطلاعات از طریق اینترنت، رمزگذاری داده‌ها (غیرقابل فهم یا غیرقابل خواندن کردن داده‌ها)، لایه سوکت‌های امن به‌عنوان استاندارد ایمنی و رمز عبور معتبر، جداسازی داده‌ها روی رایانه‌های متعدد و تفکیک پایگاه داده‌ها (جدا نگه داشتن اطلاعات مشتریان) روش‌های پیشرفته در ایمنی داده‌ها هستند؛ که می‌توانند از دستیابی هکرها به داده‌ها جلوگیری کنند.
تاریخچه جرایم سایبری در ایران؟
براساس اطلاعات موجود نخستین جرم اینترنتی در ایران در تاریخ ۲۶ خرداد ۱۳۷۸ به‌وقوع پیوست. یک کارگر چاپخانه و یک دانشجوی رایانه در کرمان اقدام به جعل چک‌های تضمینی مسافرتی کردند و چون تفاوت و تمایز زیادی بین جرم رایانه‌ای و جرم اینترنتی وجود ندارد، عمل آن‌ها به‌عنوان جرم اینترنتی شمرده شد. پس از این بود که گروه‌های دیگری مرتکب خلاف اینترنتی می‌شدند؛ مواردی چون جعل اسکناس، اسناد و بلیط شرکت‌های اتوبوس‌رانی، جعل اسناد دولتی از قبیل گواهینامه رانندگی، کارت پایان خدمت، مدرک تحصیلی و جعل چک‌های مسافرتی و عادی بخشی از این جرائم اینترنتی هستند.
براساس آمارهای موجود در سال ۱۳۸۴، ۵۳ مورد پرونده مربوط به جرایم اینترنتی در ایران تشکیل شد که کشف جرایم آمار ۵۰ درصدی را نشان می‌دهد.
به‌طور کلی جرایم سایبری در ایران دامنه گسترده‌ای را در بر می‌گیرد. برخی از این جرایم به شرح زیر هستند:
•دسترسی و شنود غیرمجاز (گذرواژه یا هر دادهٔ خصوصی دیگری که مربوط به شخص حقیقی یا حقوقی باشد)
•انتشار مطالب و محتوای مبتذل و مستهجن
•جاسوسی رایانه‌ای
•جرایم علیه صحت داده‌ها و سیستم‌های رایانه‌ای از جمله تخریب، جعل و اخلال در سیستم‌های رایانه‌ای و مخابراتی و کلاهبرداری در فضای سایبری
•جرم در عفت و اخلاق عمومی
•نشر اکاذیب و داده‌های ناصحیح
•انتشار و در دسترس قرار دادن معاملات فروش و انتشار آن‌ها
•انتشار و پخش آموزه‌های نادرست در فضای سایبری
•هک، فیشینگ و بدافزارها و گسترش ویروس‌های سایبری
از مهم‌ترین موارد جرم اینترنتی و رایانه‌ای در سال گذشته، ۳۲ مورد سوءاستفاده از کارت‌های اعتباری، ۱۱ مورد کلاهبرداری اینترنتی، ۷ مورد ایجاد مزاحمت از طریق اینترنت، ۳ مورد کپی‌رایت و ۲ مورد نشر اکاذیب از طریق اینترنت و ۵ مورد موضوعات متفرقه بوده‌است.
باتوجه به آمارهای سال ۸۴ میزان موارد کشف‌شده مربوط به کلاهبرداری، جعل و دیگر جرایم رایانه‌ای و اینترنتی ۱۱ درصد رشد را نشان می‌دهد.
پلیس های سایبری در ایران؟
وجه به توسعهٔ زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات در ایران و افزایش کاربران و استفاده‌کنندگان از اینترنت و دیگر فناوری‌های اطّلاعاتی، ارتباطی و مخابراتی نظیر خطوط تلفن‌های ثابت و همراه، شبکه‌های دیتای کشوری و محلّی، ارتباطات ماهواره‌ای، لزوم ایجاد و توسعهٔ سازوکاری برای برقراری امنیت در فضای تولید و تبادل اطّلاعات را توجیه می‌کند. همچنین توسعهٔ خدمات الکترونیک نظیر دولت الکترونیک، بانک‌داری الکترونیک، تجارت الکترونیک، آموزش الکترونیک و دیگر خدمات از این دست، لزوم ایجاد پلیس تخصّصی را برای تأمین امنیت و مقابله با جرایمی که در این فضا به وقوع می‌پیوندند را آشکار می‌کند. از سوی دیگر، رشد قارچ‌گونه جرایم در حوزهٔ فضای تولید و تبادل اطّلاعات، مانند کلاهبرداری‌های اینترنتی، جعل داده‌ها و عناوین، سرقت اطّلاعات، تجاوز به حریم خصوصی اشخاص و گروه‌ها، هک و نفوذ به سامانه‌های رایانه‌ای و اینترنتی، هرزه‌نگاری و جرایم اخلاقی و برخی جرایم سازمان‌یافته اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایجاب می‌کند که پلیس تخصّصی که توان پی‌جویی و رسیدگی به جرایم سطح بالای فناورانه داشته باشد، به وجود آید. از سوی دیگر با توجّه به تصویب قانون جرایم رایانه‌ای در مجلس شورای اسلامی و لزوم تعیین ضابط قضایی برای این قانون و نیز مصوبات کمیسیون افتای دولت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تشکیل پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات، این پلیس در بهمن‌ماه سال ۱۳۸۹ به دستور فرمانده نیروی انتظامی ایران، تشکیل شد.
جرایم رایانه ای؟
براساس اطلاعات موجود نخستین جرم اینترنتی در ایران در تاریخ ۲۶ خرداد ۱۳۷۸ به‌وقوع پیوست. یک کارگر چاپخانه و یک دانشجوی رایانه در کرمان اقدام به جعل چک‌های تضمینی مسافرتی کردند و چون تفاوت و تمایز زیادی بین جرم رایانه‌ای و جرم اینترنتی وجود ندارد، عمل آن‌ها به‌عنوان جرم اینترنتی شمرده شد. پس از این بود که گروه‌های دیگری مرتکب خلاف اینترنتی می‌شدند؛ مواردی چون جعل اسکناس، اسناد و بلیط شرکت‌های اتوبوس‌رانی، جعل اسناد دولتی از قبیل گواهینامه رانندگی، کارت پایان خدمت، مدرک تحصیلی و جعل چک‌های مسافرتی و عادی بخشی از این جرائم اینترنتی هستند.
آمارهای موجود در سال ۱۳۸۴، ۵۳ مورد پرونده مربوط به جرایم اینترنتی در ایران تشکیل شد که کشف جرایم آمار ۵۰ درصدی را نشان می‌دهد.
به‌طور کلی جرایم سایبری در ایران دامنه گسترده‌ای را در بر می‌گیرد. برخی از این جرایم به شرح زیر هستند:
دسترسی و شنود غیرمجاز (گذرواژه یا هر دادهٔ خصوصی دیگری که مربوط به شخص حقیقی یا حقوقی باشد)انتشار مطالب و محتوای مبتذل و مستهجنجاسوسی رایانه‌ایجرایم علیه صحت داده‌ها و سیستم‌های رایانه‌ای از جمله تخریب، جعل و اخلال در سیستم‌های رایانه‌ای و مخابراتی و کلاهبرداری در فضای سایبریجرم در عفت و اخلاق عمومینشر اکاذیب و داده‌های ناصحیحانتشار و در دسترس قرار دادن معاملات فروش و انتشار آن‌هاانتشار و پخش آموزه‌های نادرست در فضای سایبریهک، فیشینگ و بدافزارها و گسترش ویروس‌های سایبری
از مهم‌ترین موارد جرم اینترنتی و رایانه‌ای در سال گذشته، ۳۲ مورد سوءاستفاده از کارت‌های اعتباری، ۱۱ مورد کلاهبرداری اینترنتی، ۷ مورد ایجاد مزاحمت از طریق اینترنت، ۳ مورد کپی‌رایت و ۲ مورد نشر اکاذیب از طریق اینترنت و ۵ مورد موضوعات متفرقه بوده‌است.
باتوجه به آمارهای سال ۸۴ میزان موارد کشف‌شده مربوط به کلاهبرداری، جعل و دیگر جرایم رایانه‌ای و اینترنتی ۱۱ درصد رشد را نشان می‌دهد.
در قانون جرایم رایانه ای در خصوص جرایم علیه محرمانگی داده ها و سامانه های رایانه ای و مخابراتی وضع قانون نموده است که عبارتند از :
•دسترسی غیرمجاز
•شنود غیرمجاز
•جاسوسی رایانه ای
•همچنین در خصوص جرایم علیه صحت و تمامیت داده ها و سامانه های رایانه ای و مخابراتی شامل جعل رایانه ای و تخریب و اخلال در داده ها یا سامانه های رایانه ای و مخابراتی
•سرقت و کلاهبرداری مرتبط با رایانه
•سایر جرایم
•جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی
• هتک حیثیت و نشر اکاذیب
• تولید یا توزیع و در دسترس قرار دادن یا معامله داده ها یا نرم افرازها یا هر نوع ابزار الکترونیکی،
•فروش، انتشار یا در دسترس قراردادن گذرواژه یا هر داده ای که امکان دسترسی غیرمجاز به داده ها یا سامانه های رایانه ای یا مخابراتی متعلق به دیگری را بدون رضایت او فراهم می کند
•انتشار یا در دسترس قرار دادن محتویات آموزش
•جاسوسی رایانه ای
•تخریب و اخلال در داده ها یا سیستم های رایانه ای و مخابراتی.
مجازات جرایم رایانه‌ای در ایران چیست؟
مجازات جرایم رایانه‌ای چیست؟ افرادی که مرتکب جرایم رایانه‌ای می‌شوند باید مجازاتی را بر اساس شدت جرمی که مرتکب شده‌اند متحمل شوند.
کلاهبرداری رایانه‌ای در ماده ۷۴۱ قانون جرایم رایانه‌ای مورد جرم انگاری قرارگرفته است؛ یعنی ماده مذکور، عنصر قانونی بزه مرقوم است. در این ماده مجازات جرایم رایانه‌ای همچون جرم کلاهبرداری، هم حبس از یک تا پنج سال در نظر گرفته‌شده است. همچنین به پرداخت جزای نقدی در حق دولت محکوم می‌شود. خوب است بدانید مطابق بند آخر ماده ۷۴۱، مجازات جرم کلاهبرداری رایانه‌ای می‌تواند دربردارنده هر دو نوع مجازات باشد.
مجازات جرم سرقت رایانه‌ای مطابق عنصر قانونی مربوطه یعنی ماده ۷۴۰ قانون جرایم رایانه‌ای مشتمل بر جزای نقدی و حبس از ۹۱ روز تا ۱ سال است. اگر کسی به‌طور غیرمجاز داده‌های متعلق به دیگری را برباید، مرتکب جرم مذکور بوده و مجازات جرایم رایانه‌ای تحت عنوان جرم سرقت رایانه‌ای بر وی بار می‌شود.
درصورتی‌که فردی از طریق راه‌های غیرمجاز به سامانه‌های رایانه‌ای و داده‌ها که به کمک تدابیر حفاظت‌شده به آن‌ها دسترسی پیدا کرده است، بر اساس قانون به جرم دسترسی غیرمجاز محکوم می‌گردد. مجازاتی که برای مرتکبین در نظر گرفته شده بر اساس ماده ۷۲۹ قانون جرایم رایانه‌ای حبس از ۹۱ روز تا یک سال و جزای نقدی خواهد بود.
شنود غیر قانونی در جرایم رایانه ای چیست؟
یکی دیگر از جرایم رایانه ای مربوط به شنود غیرقانونی است در مورد مجازات شنود بر اساس ماده قانون فوق الاشاره، اگر کسی به‌طور غیرمجاز محتوای در حال انتقال ارتباطات غیرعمومی در سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی یا امواج الکترومغناطیسی یا نوری را شنود کند، به حبس از ۶ ماه تا دو سال یا جزای نقدی به‌عنوان مجازات جرم رایانه‌ای شنود غیرمجاز محکوم می‌شود.
نکته: لازم است بدانید اکثر مجازات جرایم رایانه‌ای مندرج در قانون مربوطه می‌تواند به قلم قاضی انشاکننده حکم، شامل مجازات حبس یا مجازات جزای نقدی باشد و همچنین قاضی می‌تواند هر دو مجازات را برای مرتکب درنظر بگیرد.
مجازات جرایم رایانه‌ای علیه عفت یکی از مواردی است که برای مرتکبین جرم در نظر گرفته می‌شود. جرم‌هایی که در حیطه اخلاق عمومی و منافی عفت قرار می‌گیرند، این جرایم در قالب داده‌های اینترنتی و مخابراتی هستند که به‌صورت محتویات ممنوعه و مستهجن معامله و توزیع می‌شوند. جرایم رایانه‌ای منافی عفت و اخلاق عمومی به عوامل متفاوتی بستگی دارد.
درصورتی‌که فردی این جرایم را به‌عنوان حرفه خود قرار داده باشد یا این جرایم را به شکل سازمان‌یافته‌ای انجام دهد، ممکن است برای او مجازات با عنوان محاربه در نظر گرفته شود و به اعدام محکوم گردد.
جرائم مربوط به نفوذ به حریم‌های خصوصی چیست؟
هدف از انجام چنین جرائمی دستیابی به اطلاعات محرمانه است. انواع مختلفی از چنین تخلفاتی وجود دارد. بعضی اوقات هکرها با انگیزه‌های عمیق‌تر مانند پول یا نفوذ سیاسی هدایت می شوند. روش این نوع حملات دور زدن قوانین و یافتن آسیب‌پذیری در فناوری هایی است که باید از داده‌های محرمانه محافظت کنند.
سرقت هویت:
سرقت اطلاعات شخصی با هدف تعویض هویت دیجیتالی یک قربانی رخ می‌دهد. به عنوان مثال، کلاهبرداران اطلاعات شخصی یک قربانی (شماره تلفن، آدرس و غیره) را بدست می‌آورند و برای دریافت وام بانکی بزرگ اقدام میکنند.
جاسوسی:
جاسوسی و نظارت مخفی بر زندگی افراد ممکن است شامل هک شدن دوربین‌های مدار بسته، نفوذ به کانال های ارتباطی مانند پیام کوتاه، ایمیل و غیره باشد.
هرزنامه‌ها:
اسپم یک نوع بسیار رایج از جرایم رایانه‌ای است . هرزنامه‌ها ممکن است از ایمیل‌های ناخواسته، پیام کوتاه و سایر کانال‌های ارتباطی استفاده کنند. به طور کلی به هر پیام ارسال شده بدون دریافت رضایت قبلی کاربر، اسپم یا هرزنامه گفته می‌شود.
سایر فعالیت‌های غیرقانونی از اینترنت؟
قسمت بد اینترنت که وب تاریک نامیده می‌شود، برای انجام انواع مختلفی از فعالیت‌های غیرقانونی استفاده می‌شود.
محتوای غیر اخلاقی
انتشار محتوای غیر اخلاقی از طریق اینترنت در بسیاری از کشورها به عنوان یک جرم تعبیر می‌شود. در برخی از مناطق، فقط خشونت شدید و یا محتوای مربوط به حیوانات ممنوع است. گسترش محتوای غیر اخلاقی کودکان در اکثر کشورها ممنوع است.
توزیع اسلحه و مواد مخدر
بازارهای بی‌شماری که در وب تاریک وجود دارند، به مجرمان کمک میکنند تا در حالی که دور از چشم پلیس می‌ماند به فروش مواد مخدر و اسلحه بپردازند.
هکر ها از چه روش هایی استفاده میکنند؟
سه روش معمول وجود دارد که هکرها از آن استفاده میکنند.
مورد اول: مبتنی بر استفاده از بدافزار است. بسیاری از سیستم عامل‌ها و نرم افزارهای آسیب‌پذیر وجود دارد. استفاده از اقدامات امنیتی پیچیده، تنظیم گذرواژه‌های طولانی و اجرای نسخه پشتیبان و به روزرسانی منظم بسیار مهم است.
مورد دوم: به حملات منع سرویس توزیع شده یا DDoS متکی است. یک مهاجم تعداد زیادی درخواست را به سرور ارسال می‌کند که باعث اضافه بار آن شده و آفلاین می‌شود. هیچ بدافزاری برای قربانی ارسال نمی‌شود. هدف اصلی این است که سرویس برای بازدیدکنندگان از دسترس خارج شود.
مورد سوم: ترکیبی از کد مخرب و مهندسی اجتماعی است. مشهورترین شکل این حمله ، فیشینگ است که در بالا به آن اشاره شده است. یک قربانی فریب خورده و روی پیوند کلیک کرده و یا فرم آنلاین را پر کرده است، که منجر به سرقت هویت می‌شود.
همان‌طور که می‌دانید امروزه وکیل سایبری به‌عنوان یکی از مطرح‌ترین تخصص‌های وکالت در جامعه شناخته می‌شود. وکیل جرایم سایبری رضا بهروز بر اساس دانش حقوقی که از آن برخوردار است می‌تواند شما را درزمینهٔ رسیدگی به پرونده‌های سایبری یاری کند.
09128892520📞
